तु आसपासचं असल्याचा
भास अजूनही तसाचं होतो
सोबत होतो त्या रम्य
क्षणात मी नकळत हरवतो
तोडले होते तुझ्यासाठी
सार्‍या जगाशी प्रत्येक नाते
पाहतो अजुनही वाट मी तेथेचं
सखे फक्त इतकेचं सांग तु कधी येते ?
आज तीला माझी आठवनं आली नाही . . .
विश्वास आहे मला की ती मला कधीचं विसरनार नाही . . .
जाऊद्या यार आता बोलायची ईच्छा नाही. . .
.
.
.
.
झोपतोय मी पण मला झोपचं येत नाही. . .
आयुष्याच्या प्रवासात खूप गोष्टी घडतात.....
सूर्योदयापासून सुर्यास्तापर्यंत अनेक जण भेटतात..,
खूप जण आपल्या जवळ येतात आणि दुरावतातही.......
अनेक जन आपल्याला शब्द देतात आणि विसरतातही........
सूर्यास्तानंतर स्वताःची सावलीही दूर जाते...,
शेवटी आपण एकटेच असतो आणि..
सोबत असतात फक्त आणि फक्त आठवणी...
का मलाच तुझी इतकी आठवण येते
माझी सारी रात्र तुझ्या आठवणीत सरते
प्रत्येक क्षण तुला मन घेऊन फिरते
तुझे नाव ओठांवर नेहमी माझ्या रुळते
स्वप्नातही तुझी आठवण मला गं छळते
बंद पापण्या असतांनाही मन तुलाच बघते
रोज रात्री निजतांना उचकी गं लागते
तुलाही येते आठवण तेव्हा मज कळते
प्रेमात पडल्यावर सखे असेच गं घडते
हे मन बावरे होऊन आठवणींच्या झुल्यावर झुलते..
जीवन मिळते एकाचं वेळी..
मरणं येतं एकाचं वेळी..
प्रेम होतं एकाचं वेळी..
ह्रदय तुटतं एकाचं वेळी..
सर्व काही होतं एकाचं वेळी..
तर
तिची आठवण का येते वेळो वेळी.??
आठवण काढू नको म्हणालास
तरी ते शक्य आहे का?
तुझ्या पासून वेगळं होवून
माझ्या जीवनाला काही अर्थ आहे का....???
तुझ्या इतक समजून घेणारा मला
दुसरा कोणी मिळेल का..???
आणि जरी मिळाला
तरी तुझ्या डोळ्यातलं प्रेम
मी त्याच्या मध्ये शोधू शकेल का....??
तुझ्या मध्ये मिळणारा आधार
तुझी माझ्यासाठी असलेली काळजी
ह्या गोष्टी मला दुसर्या मध्ये नाही सापडणार
कारण .., तू तो आहेस ज्याच्यासाठी मी जगतेय
आणि तू म्हणतोस आठवण काढू नकोस......
तुझी आठवण न काढता माझ्या जगण्याला तरी काही अर्थ असेल का.....?